Twój dwu-trzy-latek nadal budzi się w nocy?

Żyjemy w kulturze, w której od bardzo małych dzieci oczekuje się przesypianych nocy. Nawet tych kilkutygodniowych (sic!). Pomimo tych wygórowanych oczekiwań i pobożnych życzeń, dzieci poniżej roku traktujemy jeszcze ulgowo. Tolerancja na pobudki maleje nam jednak dla dzieci po skończonym roku, bo to przecież już całkiem duże i samodzielne stworzenia. Na myśl, że 3-latki mogą się jeszcze budzić w nocy dostajemy gęsiej skórki. Aż mamy trzylatka i staje się to naszą rzeczywistością. Czy z budzącym się trzylatkiem wszystko okej? Czy wychowałam potwora?

Mam dobre wieści. Otóż nauka potwierdza, że kilkulatki się budzą. I to sporo. Zeszłoroczne badanie w Child Development badające konsolidację snu w okresie niemowlęcym i potencjalne efekty na funkcje poznawcze [1] pokazało, że:

1. to całkowicie normalne i powszechne, że kilkulatki się budzą
2. przez te pobudki wcale nie stają się głupsze (uff!)

Badanie zostało przeprowadzone na 420-osobowej grupie 2,5 latków, które monitorowano przez rok, zbierając informacje w 30, 36 i 42 miesiącu ich życia. W każdym z tych okresów dzieci nosiły przy sobie aktygraf (specjalne urządzenie do rejestrowania aktywności w dzień i w nocy pozwalające np. obliczyć całkowity i średni czas snu, latencję snu (czas do zaśnięcia), liczbę przebudzeń w czasie snu itd.) przez okres dwóch tygodni.

Wnioski są bardzo interesujące:

1. 3- latki budzą się około 4 razy w nocy.

Wow! Nadal się budzą. Nie dlatego, że zrobiłaś coś źle, nie dlatego, że coś z nimi nie tak. Niektóre się budzą i to komunikują rodzicowi, niektóre nie, ale w dalszym ciągu się budzą.
Aby zaliczyć pobudkę musiała ona trwać przynajmniej 5 min. więc nie były to kilkusekundowe wybudzenia. 2,5 latki budziły się średnio 4.72 razy i wynik pobudek malał z wiekiem- średnia dla 3,5- latka to 4.06 razy.

2. Pół godzinne nocne party? Normalne.

Średnia długość pobudki 2,5 latka wynosiła 31.18 minut; 25.77 minut 3 latka i 23.89 minut 3,5-latka. Jeśli więc Twój kilkulatek budzi się w nocy i kręci się przez dłuższy czas zanim ponownie wróci do snu, to, jak widzisz, nie jest to żaden snem.

3. Późne zasypianie? Normalne.

Martwi nas to późne zasypiania, prawda? Bo przecież słyszymy zewsząd, że dzieci potrzebują wcześnie chodzić spać, bo to ważne dla ich rozwoju, 7pm-7am itp. itd. A jednak późne zasypianie w tym wczesnym dzieciństwie, z biologicznego punktu widzenia, jest zupełnie normalne. Wykazano, że pomimo tego, że większość dzieci była w łóżku około 20:50, to aktualny czas, w którym zasypiały to 21:30 (dla wszystkich trzech grup wiekowych). Odetchnij z ulgą- nie jesteś złym rodzicem podążając za swoim dzieckiem.

4. Krótki sen w nocy? Normalny.

Przywykliśmy słyszeć, że dzieci potrzebują spać około 11-12h w nocy i staje się to dla nas rodziców celem. Niejednokrotnie staje się to jednak cel nieosiągalny, bo dzieci w tym wieku śpią znacznie mniej niż nam się wydaje.
Zmierzono i uśredniono, że czas spędzony w łóżku to około 10.4 godziny natomiast czas, w którym rzeczywiście dzieci spały to tylko 8.18h u 2,5- latków, 8.43h u 3-latków oraz 8,51h u 4-latków. Wzrost snu w nocy postępujący z wiekiem to zapewne wynik zaprzestawania spania w dzień, który często naturalnie następuje u 2,5-3,5-latków.

Jakie to dobre wieści, prawda? Oddychamy z ulgą. Nasze kilkulatki są („prawie”) normalne. A baśnie o dwunastogodzinnych nocach bez pobudek najlepiej wyrzućmy z głowy jak najprędzej. I nie traćmy nadziei- dzieci redukują te częste wybudzenia wraz z wiekiem.

Bibliografia: